Een kobus natuurlijk

Vanmorgen was Lena (3) aan het tekenen en kleuren op een papiertje dat op tafel rondslingerde.
Ik: "Wat teken je?"
Lena: "Een kobus."
Ik: "Een wat?"
Zij, met evenveel overtuiging: "Een kobus."
Ik: "En wat is dat?"
Zij: "Een dier" - op een toontje waar normaal rologen bij horen.
Ik: "En wat voor dier is dat? Wat doet dat?"
Zij: "Het zwe-emt."

Toen was duidelijk dat ik toch echt wel verondersteld werd te weten wat een kobus is en ben ik afgedropen. Ze was zo overtuigend dat ik geneigd ben om toch maar eens te controleren of ik niet een of andere biologieles op school gemist heb ofzo...