Lena's eerste schooldag: met een plasje naar het klasje

Welwel, dat was - euhm - bijzonder. Eigenlijk verliep Lena's eerste schooldag indrukwekkend goed. Ik heb er ook altijd vertrouwen in gehad: anders dan bij Jolien kent Lena de school al en is juf Anneleen ook geen onbekende meer. Ze was dan ook geweldig op haar gemak. Haar Maja De Bij-boekentas moest op haar rug en na een woede-aanvalletje omdat ze haar vieruurtje nog niet mocht opeten ging ze vredig op verkenning in haar klas. We ontmoetten Zwempje de schildpad en er waren poppen en een buggy, dus dat zat direct helemaal goed. Ze had even de steun van Peppa en tutje nodig toen ik wegging, maar blijkbaar voelde ze zich de rest van de dag goed thuis op school. Op haar gemak in de klas, flink soep en boterhammen gegeten 's middags en probleemloos geslapen. Eén keer hebben ze haar treurend om "mama" aan de deur teruggevonden, maar dat was al tegen het einde van de dag.

Het enige wat to-taal de mist inging, was haar zindelijkheid. Ik was zelf nog in de klas toen ze haar eerste ongelukje had. Ik had mij wel aan een accidentje verwacht omdat we haar pas laat helemaal zindelijk gekregen hebben, dus ik had voldoende reservekleren mee. Maar blijkbaar heeft ze ook de rest van de dag gewoon alles in haar broek gedaan. Alles ja - ook dát. De drie verzorgsters van het dagverblijf waren er 's avonds precies toch behoorlijk van aangeslagen. "Nooit meegemaakt", zei er eentje zelfs. Slik. De pamper na haar dut was dan weer wél droog gebleven. Dus ze kan het wel, ze heeft wat begeleiding van de juffen nodig en moet wat extra gesensibiliseerd worden.

Ik heb nu in samenspraak met de verzorgers van het dagverblijf en haar juf alle zeilen bijgezet om haar zo snel mogelijk ook in de klas droog te krijgen (thuis en in de crèche was ze het al verschillende weken). Iedereen wil zich erachter scharen, het is echt een topteam! We gaan proberen om niet terug met pampers te beginnen, dat zou een stap achteruit zijn, want dan doet ze geen inspanningen meer, leert de ervaring mij. We hebben een potje in de klas gezet, zodat ze niet zo ver moet lopen als ze aandrang voelt. En ze gaan eraan proberen te denken om haar te vragen dat ze naar de wc zou gaan, in plaats van te wachten tot ze het zelf zegt, want dat is ze thuis en in de crèche ook pas heel laat beginnen doen. Zo hoop ik dat de overlast beperkt wordt en mijn kersverse kleutertje over enkele dagen fysiek al even groot zal blijken als ze zich mentaal heeft getoond!